كف دستم

کاش می شد تمام شب ها را، توی چشمم ستاره بشماری

کف دستم دوباره با خودکار، بنویسی که دوستم داری

به خدا راضی ام به تک زنگی، به همان حس تلخ دلتنگی

به پیامی، نوشته ای، شعری، به همان شب به خیر تکراری

کارمند اداره ای هستی که در آن عشق حرف بی ربطی ست

اشک های مرا بزن به حساب، به حساب سپرده جاری

دست هایم چقدر یخ کرده حالم انگار بدتر از قبل است

می نشینم دوباره منتظرت، چند روزی مرخصی داری؟