داستان کوتاه”عشق های ساده”

یاد روزهای کودکی و آن عشق های ساده و دوست داشتنی بخیر

روزهایی که عروسک هایت را به من نشان میدادی ، موهای آن ها را شانه میزدی

من میشدم نقش مرد، تو میشدی نقش زن

تو غذا میپختی ، من سرکار میرفتم

وقتی می آمدم از کار تو چای برایم میریختی

و بعد عروسک هایت را می آوردی و میگفتی:

این بچه ی خوبی بود، من هم میگفتم آفرین، امروز مادرت رو اذیت نکردی

چقدرساده بود، چقدر یکرنگ

چه دل بزرگی داشتیم، چه دوست داشتن های پاکی

روزها گذشت… بزرگ شدیم و هنوز از آن غذای خوشمزه ات به یاد دارم

و آن چای بعد از کار و آن بچه های خیالی

به درستی که هرچه بود همان بود و بس…