نمیدونستم باید چیکار کنم ، باهاش حرف بزنم؟ میدونستم حاشا میکنه.
هیچوقت دلم نمیخواست شک وارد زندگیم شه. ولی حالا که بود باید مطمئن میشدم.
میدونستم چه ساعتائی کلاس داره . همیشه بعد شرکت میرفت دانشگاه . حتی ناهارشم اونجا میخورد .
بچه رو سپردم دست مامانم .
-مامان اگه میشه چند ساعتی مواظب بچه باش وقت آرایشگاه دارم برم و بیام.
سوار تاکسی شدم و یه راست رفتم دانشگاه اولین بارم بود میرفتم دانشگاهش .
فقط شماره ی کلاسشو میدونستم با اسم اون دختره!
پرسون پرسون رفتم تا رسیدم به کلاسشون .
چشام دنبالش میگشت که دیدم تو سالن داره با دوستاش حرف میزنه .
منتظرش موندم تا بیاد میدونستم حسابی ناراحت میشه.
ولی چاره ای نداشتم باید خیالمو راحت میکردم.
حرفاش با دوستاش تموم شد. یه لحظه نگام کرد و رد شد .
ولی بعدش انگار که یه دفعه متوجه حضورم شده باشه جا خورد و برگشت طرفم.
-الهام تو اینجا چیکار میکنی؟ واسه چی اومدی؟
-هیچی . بچه خواب بود سپردم مامانم و گفتم یه سر بیام پیشت .
- لازم نکرده .زود برگرد خونه .
- نمیخوای مهمون کلاستون بشم؟ مثل دوست دختر دوست پسرا بیام پیشت بشینم؟
نمیخوای منو به دوستات معرفی کنی؟
نکنه خجالت میکشی بگی زنمه؟
عصبانی شد ولی به روم نیوردم .
- گفتم زود برگرد و برو
ولی باید کاری رو که شروع کرده بودم رو تموم میکردم.
یکی از دخترا اومد طرفش
- آقای فرهودی ببخشید میشه جزوه تونو یه لحظه بدید به من؟
این جزوه گرفتن تو دانشگاه هم واسه خودش سوژه ایه!
یه نگاه تحقیرآمیز بهم کرد
- ببخشید..معرفی نمیکنید؟
در برابر دخترا کم آوردم .از نظر ظاهری و پوشش هیچ شباهتی به هم نداشتیم!
من ساده بودم و چادری ولی اونا پر از رنگ و روغن!
شاید آرش حق داشت نتونه معرفیم کنه .
تموم اعتماد به نفسی که داشتم و در برابرشون کم شده بود رو یه جا جمع کردم و گفتم:
- من خانومشون هستم از آشنائیتون خوشبختم…
دخترا تعجب کردن حالم گرفته شد ،یعنی اینقدر….؟
- آقای فرهودی مگه شما متاهلید؟ تا حالا نشنیده بودیم. خانوم خوش اومدید. بفرمائید بریم کلاس.
خشمو تو چشای آرش میدیدم اگه از دوستاش خجالت نمیکشید همون جا میزد تو گوشم
رفتم کلاسشون و بین دخترا نشستم.
ادامه دارد…
نویسنده:لیلا فام
.gif){kind=icon}
