امير بذرافشان

داری فکرمو تا جنون می کشی که مجبور شدم دور بشم از همه

که هر عابری دید گفت چقد غم تو چشمای این آدمه

چقد دوست دارم برای یه شب، فراموشی بگیرم برم تو خواب

چشامو ببندم به رو غصه هام دیگه پا نشم از این تخت خواب

حتی تو خواب و خیالم باز خواب تو و چشاتو میبینم

آخه این چه عشقیه هر لحظه بخاطرش صد دفه میمیرم

چقد گریه کردم شبا بی صدا چشایی که عادت به گریه نداشت

بقیه در ادامه مطلب